In eerdere blogs heb ik een aantal aspecten van straattaal besproken: hoe het Sranan Tongo het straattaalvocabulaire beïnvloedt, hoe sprekers spelen met lettergrepen en medeklinkers, welke rol het Marokkaans-Nederlandse accent speelt, hoe sprekers Nederlandse woorden...

Misschien wel het meest bekende stereotype over straattaal is het gebruik van de lidwoorden. Vraag je een Nederlander een straattaal of "slecht" Nederlands te imiteren, dan krijg je steevast het gebruik van het lidwoord de of die, zoals in “die meisje”. Stond de...

Marokkaanse Nederlanders zijn in het algemeen slechte ondernemers, samenwerken valt ze zwaar. Toch excelleren ze de laatste jaren in één branche: de viszaken. Overal waar ik kom zie ik, anders dan voorheen, Marokkaanse Nederlanders vis verkopen. Zonder uitzondering is...

Volgens René Appel was in 1999 het Sranan Tongo zo dominant in straattaal omdat Surinaams Nederlandse jongeren de populaire cultuur domineerden. Hun kledingstijl, hun haarstijl, hun raps én hun manier van praten domineerden de scene. Inmiddels is daar enige...

Onder jongeren die straattaal spreken bestaan al langere tijd etnoniemen om naar bevolkingsgroepen te verwijzen, Anti’s zijn Antilianen, Cabo’s zijn Kaapverdianen, Soma’s zijn Somaliërs, Tata’s zijn Nederlanders, Turku’s zijn Turken en Suri’s zijn Surinamers. Iedereen...

Eerder schreef ik dat de meeste woorden in straattaal uit het Sranan Tongo afkomstig zijn; waggie ‘auto’, mattie ‘vriend’, os(so) ‘huis’ en torrie ‘verhaal’ zijn voor grootstedelijke jongeren inmiddels net zo Hollands als stroopwafels en kaas. Het lexicon is ook het...

Alweer twintig jaar geleden schreef René Appel het eerste wetenschappelijke artikel over straattaal waarin hij een aantal veelgebruikte woorden signaleerde, zoals doekoe ‘geld’, loesoe ‘weg’, chick(ie) ‘meisje’, osso ‘huis’, faja ‘erg/vies’, kill ‘jongen’, fatoe...