In eerdere blogs heb ik een aantal aspecten van straattaal besproken: hoe het Sranan Tongo het straattaalvocabulaire beïnvloedt, hoe sprekers spelen met lettergrepen en medeklinkers,

Misschien wel het meest bekende stereotype over straattaal is het gebruik van de lidwoorden. Vraag je een Nederlander een straattaal of “slecht” Nederlands te imiteren,

Marokkaanse Nederlanders zijn in het algemeen slechte ondernemers, samenwerken valt ze zwaar. Toch excelleren ze de laatste jaren in één branche: de viszaken. Overal waar

Volgens René Appel was in 1999 het Sranan Tongo zo dominant in straattaal omdat Surinaams Nederlandse jongeren de populaire cultuur domineerden. Hun kledingstijl, hun haarstijl,

Onder jongeren die straattaal spreken bestaan al langere tijd etnoniemen om naar bevolkingsgroepen te verwijzen, Anti’s zijn Antilianen, Cabo’s zijn Kaapverdianen, Soma’s zijn Somaliërs, Tata’s

Eerder schreef ik dat de meeste woorden in straattaal uit het Sranan Tongo afkomstig zijn; waggie ‘auto’, mattie ‘vriend’, os(so) ‘huis’ en torrie ‘verhaal’ zijn voor grootstedelijke jongeren

Alweer twintig jaar geleden schreef René Appel het eerste wetenschappelijke artikel over straattaal waarin hij een aantal veelgebruikte woorden signaleerde, zoals doekoe ‘geld’, loesoe ‘weg’,